عباس عبدی: بنزین بهانه است، خشم مردم ریشهای است! | دولت از جیب مردم حاتمبخشی میکند
رویداد۲۴| افزایش قیمت بنزین همیشه سوژه اعتراضات عمومی بوده، اما به گفته عباس عبدی، این کالای دولتی صرفاً بهانه است و علت واقعی نارضایتی مردم، سیاستهای اقتصادی و تورم ناشی از چاپ بیرویه پول و شکاف میان دولت و جامعه است.
عباس عبدی در یادداشت امروز خود با صراحت مینویسد: «ابتدا بگویم که موافق افزایش قیمت حاملهای انرژی نیستم. بیش از دو دهه است که با سیاستهای جاری در مورد انرژی قاطعانه مخالفم، هم از نظر اقتصاد سیاسی و هم از نگاه اقتصادی.»
او حتی پیشنهاد میکند: «بهتر است سهم همه مردم ایران (بدون استثنا) از حاملهای انرژی به خودشان داده شود و به کلی قیمتگذاری این حاملها از دستور دولت و حکومت خارج شود.».
اما نکته کلیدی یادداشت، تشریح علت واقعی اعتراضات سالهای گذشته است. عبدی تأکید میکند: «هیچ رابطهای علّی میان افزایش قیمت بنزین و اعتراضات عمومی وجود ندارد. علل و دلایل اعتراضات چیزهای دیگری است که در موضوعی عمومی و حساس مثل افزایش قیمت کالایی فراگیر به ویژه بنزین خود را نشان میدهد.»
او با مرور تاریخ، اشاره میکند که افزایش قیمتهای سنگین در سالهای مختلف، بدون هیچ اعتراضی همراه بوده است: «در سال ۱۳۵۹ قیمتها سه برابر شد، در سال ۱۳۶۹ حدود ۶۶ درصد اضافه شد.. در سال ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ بیش از ۱۰۰ درصد اضافه شد در سال ۱۳۹۳ بیش از ۴۰ درصد اضافه شد و... در هیچ کدام از آنها اتفاقی رخ نداد.»
به گفته عبدی، سال ۱۳۹۸ استثنا بود، زیرا همزمان با «شکاف شدید درون ساختار قدرت»، «تورم ناشی از تحریمها» و «فقدان چشمانداز نسبت به آینده»، اعتراضات گسترده رخ داد. او تأکید میکند: «بنزین نه مساله بلکه بهانه بوده است. بهانهای مناسب؛ چون کالایی است که از حیث در برگیری و ساختار فروش آن در مراکز معین و دولتی بودن کالا ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به زمینه اعتراض و بروز کنش جمعی است.»
عبدی راهحل را افزایش قیمتها نمیداند و معتقد است: «راهحل، قیمتگذاری و جلوگیری از تعادل قیمتی نیست. راهحل جلوگیری از افزایش نقدینگی و کوشش برای افزایش بهرهوری و تولید است.»
او توضیح میدهد که سیاستهای دولت برای مقابله با بحران، مانند افزایش دستمزدها و هزینههای دولتی، با چاپ پول و بیارزش کردن پول ملی همراه شده و باعث افزایش تورم میشود: «چاپ پول راهحل نیست، بلکه ریشه بحران است. باید دست از سر قیمتها برداشت، فقط کافی است نقدینگی را مهار کرد.»
در نهایت، عبدی به فریب سیاستهای رایگانسازی سوخت اشاره میکند: «واقعا برای توصیف وضعیت ساختار ایران هیچ چیز بهتر از این نیست که بگوییم بنزین و گازوییل تقریبا رایگان عرضه میشوند. البته دولت این حاتمبخشی را از جیب ملت میکند و نه از جای دیگر، و این همان فریب بزرگی است که در پس این گونه سیاستها وجود دارد.»
